Della Romanenko

LANGIT RUBUH

wayah peteng wes ngemuli
kowe cahaya seng tak golek'i
kowe bneran iso madhangi dalanku

ndek endi aku nglangkah
ndek kono kowe ngerteniaku
ra tau kesel ngancani orepku

duwe-ni boso ati nambah nguatno aku

masio langit rubuh, sanajan wulan tibo
rabakal tak culne kowe tekan awakku, tekan uripku
masio kudu modar, nyowo mumbul ngalih
tresno nok njero ati koe seng nduweni, ora keganti

kowe seng paling ngerteni
apik elek awak ikiii
bejone aku nduwe awakmu... tresnaku...

lan kowe seng paling padhang
seng mesti nggarai ati tenang
wayah beban ra onok mandhege ngamplok'i

duwe-ni boso ati nambah nguatno aku

masio langit rubuh, sanajan wulan tibo
rabakal tak culne kowe tekan awakku, tekan uripku
masio kudu modar, nyowo mumbul ngalih
tresno nok njero ati koe seng nduweni, ora keganti

kowe seng paling padhang
kowe seng paling setia ndhampingi aku...

masio langit rubuh, sanajan wulan tibo
rabakal tak culne kowe tekan awakku,
masio kudu modar, nyowo mumbul ngalih
koe seng nduweni, ora keganti